Hoi hoi,

Ik zit nog steeds op het vliegveld maar intussen hoef ik nog maar een half uur te wachten voor ik kan instappen. Er is sinds dinsdag super veel gebeurd dus misschien knip ik mijn verhaal wel weer in tweeën als het te lang wordt. (Nou ja ik kan niet meer knippen want mijn pleisterschaar zat nog in mijn first aid kit die in mijn tas zit en die hebben ze bij de douane afgepakt, heel gemeen, duts dat wordt maar iets als scheuren dan)

Maar goed ik kwam erachter dat ik helemaal vergeten ben te vertellen wat ik deze week voor project doe en dat ik gewoon vrolijk ben gaan vertellen wat ik dinsdag heb gedaan.. maar ik doe (of eigenlijk deed want mij project is al weer over anders zat ik niet hier op het vliegveld) een bicycle tour deze week want inhield dat ik elke dag een route van 20 km moest fietsen. Maandag ben ik vertrokken naar Wang Nam Khiao (de plaats met al die mieren in mijn badkamer) dit keer zat ik in kamer 6 en ik dacht dat er geen mieren zat tot ik ging douchen er en langs de muur van het doucheputje naar de wc toe een hele strook mieren liep, ik voelde me gelijk weer helemaal thuis :) ik deed dit project in mijn eentje, eerst zou Julian ook meegaan maar die kon dus niet tegen de warmte en ging naar huis, zat in daar met Mie (mijn begeleider net als in the forestry conservation week) en twee andere Thaise vrouwen. Op het reizen na hebben we maandag niks meer gedaan. Dinsdag was dis mijn eerste dag fietsen maar daar weten jullie al alles van. Woensdag moesten we eerst 60 km met de auto voor ik kon gaan fietsen, ik begon bij de Toscana Valley (ze hebben serieus een klein Toscana na gebouwd als resort ofzo) en elke 5 km zou ik pauze hebben. Het fietsen die dag viel mee, het was minder zwaar (vanwege een vlakkere route) en de 5 km waren echt super snel voorbij dus ik vroeg me af of het wel echt 5 km was. Na Mie's 15 km stopten we om eten te halen dat we bij de waterbron (dat was het eindpunt) zouden eten en daar bleek dat ik niet nog 5 km moest fietsen maar nog 10 wat een beetje een teleurstelling was want ik was toch al best moe. Ik had die dag besloten wat rustiger te fietsen en wat meer op de omgeving te letten en het viel me op dat het daar eigenlijk best wel heel erg mooi was, tijdens de forestry conservation had ik dat helemaal niet gezien. De waterbron was ook heel erg mooi en het wat lekker om daar even rustig te zitten eten. Mie zei toen, dacht ik, dat we een uur moesten rijden en dan naar een bazaar gingen, maar ik kon hem niet zo goed verstaan want hij spreekt Thenglish (thais Engels) en dat is soms (of eigenlijk best vaak) lastig te begrijpen. We reden een uur en kwamen bij een huis aan, ik dacht dat we even een pauze hadden want er was geen bazaar te bekennen maar het bleek dat ik ineens een Thaise massage had. Ook helemaal goed maar hoe ik dan bazaar verstaan heb. De massage was heel erg lekker en rustgevend! Om half 5 waren we weer thuis en ging het heel erg hard regenen en als het regent, zo bleek, zat het hele dorp zonder elektriciteit.. en we hadden nog meer mazzel want de waterpomp (ik dacht van het hele dorp) was ook stuk dus hadden we ook geen water! Maar Mie zetten emmers in de regen en toen moest ik me 's avonds bij het licht van een zaklamp met regenwater douchen, echt hilarisch maar een normale douche is wel wat praktischer (en warmer). Ik kwam er toen ook achter dat ik mijn schouders gigantisch had verbrand (ik had die dag een keer een hemdje aan) dus ja toen had ik die whitening douchegel toch niet meer nodig om mijn t-shirt bruin bij te kleuren.

Donderdag was de waterpomp nog steeds stuk en Mie belde om 9 uur dat hij moest helpen de waterpomp maken dus dat we die ochtend niet konden fietsen en dat misschien 's middags zouden doen. Ik heb de hele dag maar lekker rustig aan gedaan en om 4 uur gingen we inderdaad fietsen, een route van 10 km en deze keer ging ook Mie fietsen! De route was weer wat heuvelachtiger maar wel heel mooi en leuk om te doen (het waren wat meer zandweggetjes). Het was ook niet zo warm meer wat ook wel scheelde. Het was vermoeiend maar ik vond het wel goed te doen en ik was beter in fietsen dan Mie, hij stapte bijvoorbeeld bij heel veel heuvels af om met de fiets aan de hand te gaan lopen, terwijl ik dan gewoon fietste, en dat vond ik eigenlijk best wel leuk en stiekem was ik best wel heel erg trots dat ik beter kon fietsen dan hij. Toen we terug kwamen kwam ik erachter dat alleen de waterpomp van ons huis stuk was (ik vond het al zo gek dat Mie moest helpen met het reparen van de waterpomp van het dorp) en Mie stelde voor om wilde koeien te gaan bekijken en daar ook te gaan douchen (ze hadden douches), dat hebben we gedaan en we kwamen weer helemaal fris voor het avondeten thuis. Daar hoorde ik dat we de volgende dag naar Bangkok gingen en dat we al om 4:15 (in de morgen!) Zouden vertrekken!

Het vroeg opstaan vrijdag viel mee en we moesten eerst 20 minuten rijden naar de plaats waar we op de bus naar Bangkok zouden stappen. het was nog donker en er waren super veel sterren te zien wat echt heel heel heel erg mooi was, ik zag zelfs een vallende ster! Bij de busplaats aangekomen bleek dat we onze bus gemist hadden en dat we 2 uur moesten wachten op de volgende bus. De bus rit duurde zelf ook iets van 4 uur en om 12 uur kwamen we in Bangkok aan, we pakten een taxi naar het hotel en ik hoorde dat Mie me naar de fietstocht in Bangkok zou brengen en dan weer naar Wang Nam Khiao zou gaan, dus dat ik na de fietstocht al alleen was. Dat had ik even niet zien aankomen en ik schrok er best wel van. Aan de fietstocht deden 5 anderen mee: Ellie en Jan uit Venlo, Ciska uit Exlo (mam ze zei dat ze een Janny van der Vinne kent kan dat?), Tris (kort voor Patrice) uit the States en Chris uit Duitsland. Ze waren allemaal boven de 30 en ik voelde me een beetje ongemakkelijk in het begin. Maar ze waren allemaal heel aardig dus dat ging snel over. We hadden een Thaise gids, Emm, die voor de verandering een keer goed Engels sprak. We hadden dit keer fietsen die wel lekker zaten en we fietsten op een langzaam tempo door Bangkok. Gelijk in het begin moest ik natuurlijk weer presenteren dat ik niet kon fietsen door (denk ik) te hard te remmen half over de kop te vliegen en op de straat te belanden waarna de hele groep 5 minuten lang bleef vragen of het ging terwijl er, op een schaafplek op mijn knie na, toch echt niks aan de hand was. Ik werd er denk ik maar even op gewezen dat ik niet te trots moest zijn over mijn fietsprestaties, want ja dat staat gewoon (letterlijk) in de bijbel: ^^ (hiermee wil ik echt niemand beledigen, mijn excuses alvast)

Spreuken 16:

18 Trots komt vóór de ondergang,

en hoogmoed komt vóór de val.

De rest van de fietstocht ging gelukkig zonder ongelukken. We reden door slums en smalle steegjes, staken een rivier over (met de boot) naar 'de jungle van Bangkok', hebben daar in een park de vissen gevoerd en gingen vervolgens zelf eten, gingen naar een tempel waar ik (dat zei Emm) nogal populair was bij de lokale kinderen en tenslotte staken we de rivier weer over en reden langs een oude boxschool. Het was heel erg leuk om zo door Bangkok te fietsen! Ik was heel blij toen ik erachter kwam dat de mensen van de fietstocht voor ons een taxi regelden en ik dat gelukkig niet zelf hoefde te doen. Ciska bleek een straat verderop in een hostel te slapen en we namen dan ook maar dezelfde taxi, het was heel gezellig met haar en omdat wel allebei geen plannen hadden die avond gingen we maar samen eten. Het bleek dat ik bij een heel toeristische, vol met souvenir kraampjes, restaurants en bars, straat sliep wat super gezellig was! Ciska en ik hebben de hele avond daar rondgeslenterd en ergens wezen eten, ik had schnitzel (wat heel erg lekker was). Zaterdag gingen we eerst ergens wat drinken en daarna gingen we naar de beroemdste tempel in Bangkok en het paleis van de koning. De tempel en het paleis waren echt heel erg mooi maar het was er echt mega druk, het zag er echt zwart van de mensen en bijna allemaal waren ze Aziaat (ik verwachte eigenlijk westerse mensen daar te zien, maar de Chinezen en Japanners kwamen echt met horden te gelijk), met als gevolg dat Ciska en ik een attractie op zich werden en met heel veel mensen op de foto moesten, haha. Daarna zijn we nog even ergens wat wezen eten en drinken en toen hebben we afscheid genomen.

Ik heb de rest van de middag nog wanhopig gezocht naar souvenirs voor mijn vader en opa en oma en naar een steeg waar ik de vorige avond was geweest en die tussen de twee straten liep die dus zo toeristisch waren, ik heb beide straten 2 keer doorgelopen om vervolgens niks te kopen in de steeg (die ik eindelijk gevonden had maar in de eerste straat waar ik was, leven is vermoeiend. Daarna heb ik een taxi gepakt naar het hotel dat ik zelf had geboekt. Ik kwam daar aan en het bleek echt een super fancy hotel te zijn (dat had ik helemaal niet door tijdens het boeken ik vind het juist goedkoop) en mijn kamer was echt super chill!! Ik stond daar echt met een mega grote smile rond te kijken en voelde me de koning te rijk (ik had dan ook de Kingssweet (of hoe je dat ook schrijft) De rest van de avond heb ik van mijn kamer genoten en vanochtend ben ik om 5:40 met de pendeldienst naar het vliegveld gegaan (ook al heel luxe, en al die mensen helpen je allemaal, tillen je bagage, houden deuren voor je open.. ik heb meteen maar besloten dat ik later rijk word en altijd in luxe hotels kan slapen!) Inmiddels zit ik in het vliegtuig op weg naar Sri Lanka! Spannnuuundd!!!

Liefs, Rianne

P.s. dit heb ik zondag geschreven, zondag vloog ik dus naar Sri Lanka en inmiddels ben ik dus al 4 dagen in Sri Lanka.