Hoi hoi,

Dit is nog een laatste update van vorige week.. want ja ik was nog maar bij woensdag gebleven.

Donderdag hadden we weer hetzelfde olifanten programma als dinsdag. Dus weer bananenbomen omhakken, ze aan de olifanten voeren, lunch en dan een ritje op de olifant en ze wassen. Ik zat deze keer op muboku (de oudste en de kleinste olifant) maar wel weer met Alistair. Laurens je kan niet zelf de olifant "besturen" er lohopt altijd een verzorger naast, bij Muboku loopt er altijd een klein jongetje van een jaar of 8 naast (echt wow toen ik 8 was durfde ik amper een hond te aaien!!! nou ja dat is eigenlijk nog steeds wel zo maar als nog...!!!)

Het wassen houdt in dat je in een soort rivier/beekje staat en de olifant met water nat gooit. Het water zelf is alleen niet zo heel schoon en je hebt geen idee of je nou in een dikke laag modder staat of in olifantenpoep (ieeewhh vooral niet over nadenken)

Tante Janet olifanten stinken niet echt..

Donderdag avond gingen we kamperen. We moesten eerst een wandeling, de "berg" op, van 40 minuten maken, met onze kampeerspullen natuurlijk (nou ja zeil en tentstoken lagen boven). Het was echt super vermoeiend en ik dacht echt heel snel al, dit kan ik niet, maar ja dat kon ik natuurlijk niet zeggen want ik moest die berg wel op en anderen konden het ook (eheh hoezo competitief???) We bereikten de kampeerplaats waar we de zonsondergang zagen maar zo ongeveer werden verdreven door de wespen. Tijdens het avondeten bleek dat de coördinatoren een aansteker waren vergeten mee te nemen dus konden we geen kampvuur maken. Peak en Ghan hebben toen nog geprobeerd om met behulp van Google en YouTube filmpjes zelf vuur te maken dat lukte helaas ook niet maar het was wel echt hilarisch. We lagen dus maar op onze rug naar de maan te kijken en te praten over sterrenbeelden en rare Engelse woorden zoals gobblddgoock (???)) Op een gegeven moment waren Peak en Ghan verdwenen en ze bleven echt een hele tijd weg, grappend zeiden we tegen elkaar dat ze terug naar het dorp waren gegaan om een aansteker te halen toen later bleek dat ze dat serieus hadden gedaan. Ze zijn dus 40 minuten de berg af gegaan hebben 20 minuten met de auto gereden een aansteker gekocht en zijn weer terug gekomen, maar we hadden toen wel een kampvuur al ging iedereen wel zo ongeveer naar bed op dat moment. Esther en ik sliepen in een tent en hadden heel even overwogen om bij het kampvuur te slapen maar besloten toch maar, uit angst voor alle insecten, in de tent te slapen. Helaas dacht onze tent daar iets anders over want de rits kon niet meer dicht -_-' en ja om of in een tent met insecten te slapen of onder de sterrenhemel met insecten maakt dan niet zo heel veel meer uit en bij het kampvuur is dan natuurlijk veel gaver!

Vrijdag ochtend werden we vroeg wakker om de zonsopgang te zien. We hadden ontbijt in het vrijwilligershuis en hoefden die ochtend geen bananenbomen te kappen. Esther en ik gingen die dag samen op Muboku. Alistair ging dit keer niet rijden en in het water want hij is nogal een brokkenpiloot en besloot met zijn blote voet op een insect te gaan staan dat steekt en dus had ie een hele zere voet, gelukkig had ik afterbite mee en hebben we dat er op gesmeerd al had ik niet het idee dat het echt hielp. Ik heb serieus mijn first aid kit meer gebruikt voor Alistair dan voor mezelf!!!

'S middags hadden we een bezoek aan the Karen Village, ook een project van Green Lion, en we hadden de terugweg de keus uit een chauffeur die niet echt kon rijden dus heel sloom reed en waarbij de motor constant afsloeg (Ghan) of uit de halfdronken hangover chauffeur die aan de snelle kant reed (Peak). Eerst reed Ghan maar dat ging niet echt dus reed Peak de rest maar, ik kan zeggen dat het een hele interessante rit was en dat ik stiekem toch een beetje blij ben dat we allemaal nog leven.

Zaterdag gingen we weer naar huis, nou ja Singburi wat zeg maar een beetje de standaardlocatie is. Alistair zou eigenlijk twee weken het olifantenproject doen maar omdat ie z'n telefoon verloren had heeft hij dat veranderd maar de coordinator in Umphang wist dat niet dus kon hij geen busticket meer voor hem regelen en moest hij via een andere route naar Singburi en dus eerder weg. Wij gingen om half 12 weg, zaten in een overvolle taxi truck naar het busstation (dat overigens vier uur rijden was) moesten toen 2 uur wachten op de bus en kwamen om 1 uur 's nachts aan bij het pompstation waar een andere taxi ons ophaalde om ons naar the twinhouse te brengen. We reden langs een avondmarkt waar het heel erg stonk naar vlees en stopten bij een ander pompstation waar we, tot onze grote verbazing, Alistair oppikten die zaterdag ochtend al om 9 uur was vetrokken. Bij aankomst in het twinhouse om 2 uur bleek dat Jackie nog wakker was en hebben Alistair en ik samen met haar gepraat tot 6 uur 's ochtends om vervolgens nog een paar uur te slapen.

De rest van de zondag hebben we niet zoveel gedaan, uitgerust van de reis.

Mama volgens mij leven de thai wel in een andere jaartelling maar ik weet niet welke en kan het ook nergens vinden. Mevrouw de Leeuw ik heb me niet echt verdiept in het boeddhisme maar ik hoor hier er wel het een en ander van en ik heb op school ook wel wat geleerd over het boeddhisme. En ik heb de oliebollen niet echt gemist (ik hou niet zo van oliebollen) maar wel al het andere eten van mijn moeder ^^. De Thaise groene God heb ik nog gezien maar wie weet loop ik die nog ergens tegen het lijf.

Tante Janny ik heb al wel een slang gezien (gelukkig van een afstandje) bij de olifanten in de buurt. En gelukkig kreeg ik het witte spul uit mijn kleren. Papa de Jodium maakte het prikken van de wond alleen maar erger. Gelukkig is die nu weer zo goed als genezen.

Liefs, Rianne