Hallo allemaal,

Ik zit weer op mijm mobiel en word weer helemaal gek. Maar 't moet maar..

Zondagochtend kwamen we dus weer terug in Udaipur en hadden de rest van de dag vrij. Ik heb eerst maar wat geslapen en daarna ging ik met een groepje zwemmen. Jitender ging ook mee al kan hij niet zwemmen, abbey probeerde het hem te leren maar volgens hem was het moeilijker dan het beklimmen van een berg. Daar ben ik het niet mee eens maar ik moet bekenen dat het er bij hem aardig lastig uitzag. 'S avonds gingen we met z'n allen naar een bollywood film, al was het dan niet zo'n standaard film maar eentje die ging over een jongetje die blind is en zijn zus en hij maken dan een hele tocht om bij iemand te komen die hem weer kan laten zien. Een best wel leuke film en ook best goed te volgen zonder dat je weet wat ze zeggen.

Maandag hadden we ook een vrije dag en gingen we Udaipur in om te shoppen. Om 4 uur namen we de bus naar Mumbai nadat we afscheid hadden genomen van Jitender die in Udaipur bleef, Kalyan zou ons naar Goa brengen. Om eerlijk te zijn was ik wel een beetje onderste boven van Jitenders "vertrek" (niet letterlijk natuurlijk), hij was altijd super grappig en leuk aanwezig, hij hoorde gewoon bij de roadtrip.. Ik miste hem dus eigenlijk gelijk al, best gek..

Maar goed we kwamen dus dinsdagochtend in Mumbai en ik vond het gelijk een super gave stad, nou ja het gedeelte waar wij dan waren. Het deed me een beetje denken aan Antwerpen en Parijs maar dan met een Indische uitstraling. We gingen in een café ontbijten, ik had me vanaf dat ik wakker was verheugd op ontbijt maar dat viel allemaal behoorlijk tegen, meer dan de helft van het menu hadden ze niet.. Pff als ik dat eens op mijn werk flikte, mijn baas zou woedend worden, en terecht want het is nogal vervelend dat je amper iets kunt kiezen.. Na het ontbijt hadden we even de tijd om naar de markt of wat winkels te gaan. Parvana had een saree nodig voor een bruiloft waar ze heen ging dus we gingen met alle meiden mee om een saree te passen. Wij een winkel in, stonden er gelijk 10 mensen klaar om ons te helpen, wonderbaarlijk genoeg allemaal mannen. We werden naar een ruimte gebracht waar de alle sarees verpakt in kasten langs de muren lagen, er stond een bank langs de muur waar we konden zitten en op de grond lag een mattras. Ze vroegen wat Parvana in gedachten had en haalden mogelijke sarees tevoorschijn. De meesten waren niks maar een vond ze heel erg leuk en die pastte ze. Meike, Zita en ik bedachten dat het ook wel leuk was om een keer een saree te passen en trokken elk een verschillende aan, of nou ja een van de werknemers wikkelde het stuk doek om ons heen zoals het zou moeten horen te zitten. Ik had een donkergroene aan die best leuk stond maar ja wat moet ik met een saree? We kregen daarna thee en ik had echt het idee alsof ik mee was met iemand om een trouwjurk uit te zoeken! Parvana kocht haar saree en liet hem daar ook meteen maken. We shopten nog even verder waarna we gingen eten. Na het eten gingen we naar Levi's want die hadden een of andere actie maar ze hadden er niks leuks hangen, vandaar dus ook de korting haha. 'S middags gingen we Mumbai bekijken, we gingen naar India Gate, een art Gallery en naar een moskee (gunst ik zie op deze trip zoveel verschillende religies). Bij de moskee ging het regenen, eerst niet zo hard maar later ging get echt hozen, we namen een taxi voor een stuk langs het strand wat we eigenlijk zouden lopen. In de taxi had ik lol met een jongen op een scooter naast ons die ons probeerde bij te houden maar wat uiteindelijl niet lukte. Bij een soort uitkijkpunt stopten we, besloten we met z'n allen naar buiten te gaan en naar de zee te kijken. En daar stonden we dan, met onze armen gespreid en ons gezicht in de wind en regen op een muurtje kijkend naar de zee, en ondertussen was de scooterjongen er ook aangekomen, hij hoefde niet op de muur te gaan staan, hij was toch al nat geregend, dus bleef ie op z'n scooter zitten. We gingen weer naar de auto, ik lachte en zwaaide naar hem en ik geloof dat hij nog naar me toe wou komen maar ik zat alweer in de taxi waar Kalyan heel bezorgd zei dat we echt moesten douchen als we terug kwamen in het hotel. Wat ik eigenlijk niet snapte want ook dat water was koud. We aten in een islamitisch restaurant en gingen daarna nog wat drinken waar we een veel te hoge servicestax moesten betalen, stelletje afzetters..

Woensdag gingen we naar Elephant Island. Een eiland daar voor de kust een uur varen met de boot. De boot tocht was heerlijk, met de wind in je haren zag je de skyline van Mumbai steeds langer worden. Elephant Island zelf was niet mega bijzonder. Er waren oude grotten wat een soort van hinditempels waren. De terugweg zaten Zitta, Meike, Oliver en ik voor op de boot in de zon. De wind was heerlijk koel maar we merkten daardoor niet dat we verbrandden. Vooral Oliver leek daarna een beetje op een kreeft. We hadden een uur voor we de bus naar Goa zouden nemen en Hanne wilde nog even langs een Louis Vuitton winkel gaan. Zita, Meike en ik besloten met haar mee te gaan. Dat was toch wel een van de beste beslissingen die ik kon nemen. Het begon al goed toen we de ingang niet konden vinden, wat bleek we moesten eerst een enorm duur hotel in om bij de winkel te komen en om in dat hotel in te komen moest je eerst door de beveiliging, dus je tas door een scanner en jezelf door een poortje. Net de douane op het vliegveld. We zetten drie stappen in dat hotel en vielen om van verbazing waarna iedereen zenuwachtig in de lach schoot, we hoorden daar echt niet rond te lopen, het was er zo duur en schoon. Komen wij daar op onze slippers, opgekrulde broeken en verbrande en verwaaide gezichten. Nou wij de weg vragen naar de Louis Vuitton winkel, wat gewoon rechts door de gang lopen was. Nou ja gewoon, de gang bestond uit de meest luxe winkels en we keken onze ogen uit. Dat hele hotel was gewoon een attractie op zich. In de winkel wilde Hanne naar een bepaalde portemonnee kijken, eentje van 560 euro, dus terwijl zij aan het kijken was naar de portemonnee liepen Zita, Meike en ik de winkel met grote eerbied te bekijken. Dat was me toch een dure winkel. We liepen daar echt met een enorme shock rond, zagen onszelf in de spiegels en beoordeelden dat we niet echt in die winkel hoorden. Hanne kocht de portemonnee en we liepen weer giegelend het hotel uit. Ik kan oprecht zeggen dat dat de meest dure ervaring in mijn hele leven is geweest en ook een best overweldigende, ik was behoorlijk van mijn stuk gebracht. Toch lijkt het me leuk een keertje terug te komen en er een nachtje te logeren. 1 nachtje maar, meer geld heb ik waarschijnlijk toch niet hahaha. We namen daarna weer onze enorm luxe nachtbus zonder airco maar met raampjes en klapperende gordijntjes. Op weg naar Goa!! Maar over Goa vertel ik later wel weer.

Liefs, Rianne

P.s. heel erg bedankt trouwens voor al jullie lieve berichten! Nog 7 dagen dan ben ik weer thuis.. Enn ik heb eem foto van mijn poncho erop gezet die is alleen niet mega goed dus ik ga kijken of iemand een betere heeft. Xx