On my own in Asia 'aaah'

Mister Drunk and miss Alien

Hallo allemaal!

Het is best wel een tijdje geleden dat ik een blog heb gepost, ik heb er gewoon geen tijd voor gehad al weet ik niet precies waarom want ik heb niet zo heel veel gedaan al heb ik vast weer heel veel te vertellen als ik eenmaal aan het schrijven ben. Ik heb ook om eerlijk te zijn geen idee waar ik moet beginnen. Mijn tweede week hier in Sri Lanka was best wel gaaf eigenlijk. Ik was die week in een babyweeshuis project wat, geloof yhet of niet, ongooflijk vermoeiend was. We waren met een groep van 6 mensen en we werden in twee groepen verdeeld. Een groep voor de echte babies en een groep voor de 2-3 jarigen. Het weeshuis zelf was redelijk kaal en ik ging als eerste naar de wat ouderen kinderen. We liepen de kamer binnen en alle kinderen renden gelijk op ons af en wilden opgetild worden. Dat is dan ook dat ik de rest van de week heb gedaan; babies en peuters optillen en ermee rondlopen. Het was best wel zielig want het enige wat ze wilden was aandacht. Ze waren helemaal blij en tevreden als je ze optilde maar als je ze weer neerzette dan was dat echt het einde van de wereld en zetten ze het op een krijsen. De hele dag bestond dus uit het een na het andere kind optillen zodat die even stil is terwijl er tien anderen om je heen staan te huilen. Al die kindjes waren allemaal wel heel schattig. Ik vond de kleinste kindjes het leukst. Ook zij huilden als je ze niet meer vast had maar je kon lekker met zo'n kindje op de grond zitten en dan zat dat kindje heel tevreden en rustig op je schoot te zitten. <3

Sommige kindjes waren ook best wel dom, eentje (een van de jongere) liep de hele tijd rond alsof ie dronken was (geen paniek hij was niet echt dronken, hij dronk dan wel uit een fles maar daar zat gewoon melk in) wat echt super grappig was en hij botste dan ook de hele tijd tegen dingen aan (niet heel hard hoor). Een keer was ie afgeleid door iets dus hij keek daarheen en toen liep hij tegen de wieg van een ander aan haha. Nee dat was wel echt een geweldig ventje, hij was altijd blij en liep altijd op zijn dronken manier tevreden rond. Nou ja behalve de laatste dag dat ik er was dan toen we weg moesten en hij in zijn broek had geplast, al huilde hij zelfs toen niet heel erg. Er was daar ook een heel lief meisje (bij de jongere kindjes) ze was nog wat jonger (ze kon zeg maar net kruipen, of iets wat daar op leek) en haar haar stond helemaal in pieken overeind waardoor ik en een ander meisje vonden dat ze daardoor een beetje op een alien leek hahaa, maar ze was wel echt een schatje al huilde ze wel altijd als je haar niet optilde en al besloot ze op de laatste dag zichzelf de hele tijd onder te kotsen wat ze dan kennelijk toch niet zo fijn vond waardoor ze weer ging huilen en waardoor ik haar constant moest verschonen.

Het was een hele leuke lieve vermoeiende maar korte week want ik deed dat project maar van maandag tot en met woensdag want donderdag ging ik met vrienden voor het weekend naar Trincomalee. Maar daar meer over in mijn, hopelijk, meer interessante volgende blog want deze was nogal saai (tenminste dat vind ik).

Liefs, Rianne

Reacties

Reacties

jaap Kloppenburg

Toch leuk om weer te lezen, Rianne

Opa en Oma kloppenburg

Hallo Rianne. wel triest zoveel van die kleintjes in een weeshuis .ik kan me wel voorstellen dat je moe was .benieuwd te horen hoe je weekend in Trincomalee was .veel liefs Oma l

Henrieke

Ik hoop dat je foto's hebt van de kindjes!

janette Kloppenburg

Nou Rianne ik kan het niet saai noemen. Ik vind het hartbrekend om te lezen hoe die kinderen moeten opgroeien. Lijkt me erg heftig om mee te maken.
Heel veel groetjes en liefs van ons! Janette

Janny van Leeuwen

Hey Rianne, Ik ben het met de anderen eens. Geen saai verhaal. Het is erg triest als kinderen zo moeten opgroeien.
succes en lieve groet, tante Janny

Jacky

Hey Rianne! I searched for your blog with the intention to google translate it and read it all, but it didn't really work too well. But it's okay cause I was most of the time there with you anyway.
Still, I was always very happy when I saw my or Alistairs name. :) :)
I hope your doing well and I wish you all the best for India- tomorrow it will start, that's really exciting. We really have to phone when you're back in the Netherlands!
Things are pretty normal here but I'm very happy with that; I'm applying for university and am excited to go to England. Yeah :)

Lots of love, maybe I will come back to the blog and try to google translate when you're blogging something from India cause that's even more interesting for me.

a.j. de leeuw.

Hallo Rianne.
Wat een ontzettend triest verhaal over dit weeshuis!
Arme kleintjes.
Hopelijk krijgen ze nog liefdevolle en moedige adoptie ouders.
Want als ik jouw verslag goed lees en het gedrag van hen zie kunnen deze kindertjes zich aan niemand hechten en al helemaal niet met opeens zoveel nieuwe gezichten voor een weekje erbij.
Hopelijk komen ze na adoptie niet in een kerker van een hechtingsstoornis te zitten.
Fijn dat je ze liefde en aandacht hebt kunnen geven!
Je hebt zo al heel veel indrukken gekregen op deze reis en ik ben benieuwd wat het meest indrukwekkende was....
Voor het laatste stukje reis gezondheid en plezier gewenst hoor!
Liefs.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active